Czy Jedyny Bóg jest „Trójcą świętą”… (24)

GRZECH PRZECIWKO DUCHOWI ŚWIĘTEMU

Wczytajmy się uważnie w oświadczenie Pana Jezusa Chrystusa, najpierw w Ewangelii wg Mateusza 12,31.32; a następnie w Ewangelii wg Marka 3,28.29:

„Dlatego powiadam wam: Każdy grzech i bluźnierstwo będzie ludziom odpuszczone, ale bluźnierstwo przeciwko Duchowi nie będzie odpuszczone. A jeśliby ktoś rzekł słowo przeciwko Synowi Człowieczemu, będzie mu odpuszczone; ale temu, kto by mówił przeciwko Duchowi Świętemu, nie będzie odpuszczone ani w tym wieku ani w przyszłym”;
„Zaprawdę powiadam wam: Wszystkie grzechy będą odpuszczone synom ludzkim, nawet bluźnierstwa, ilekroć by je wypowiedzieli. Kto by jednak zbluźnił przeciwko Duchowi Świętemu, nie dostąpi odpuszczenia na wieki, ale będzie winien grzechu wiekuistego”

Łatwo zauważyć, że chociaż obydwa zapisy akcentują wyjątkowość grzechu i bluźnierstwa przeciwko Duchowi Świętemu, to Mateusz grzech „przeciwko Duchowi” kontrastuje z grzechem „przeciwko Synowi Człowieczemu”, zaś Marek bluźnierstwo przeciwko Duchowi Świętemu kontrastuje z każdym innym grzechem: „WSZYSTKIE GRZECHY będą odpuszczone synom ludzkim, nawet bluźnierstwa, ilekroć by je wypowiedzieli”, co Mateusz potwierdza w słowach: „KAŻDY GRZECH I BLUŹNIERSTWO będzie ludziom odpuszczone”.

„Czy to znaczy, że grzech i bluźnierstwo przeciwko Bogu Ojcu także może zostać odpuszczone?” –- zapytał mnie kiedyś pewien pan.
„Tak rozumiem słowa Jezusa Chrystusa” – odpowiedziałem. „Termin „bluźnić”, to według słowników (także teologicznych): „wyzywać”, „mówić źle o kimś”, „oczerniać”, a także „obrażać”, „przeklinać”, „złorzeczyć” – a iluż to ludzi bezmyślnie i złośliwie obraża Pana Boga?!… Jedni drwią i naśmiewają się z Niego, inni czynią Go winnym wszystkich krzywd i nieszczęść ludzkich i złorzeczą Mu, że jest tyranem i z obojętnością patrzy na największe zbrodnie”…!
„Istotnie, tak się czasami dzieje – potwierdził mój rozmówca – sam byłem świadkiem takich zachowań. Ale… czy naprawdę takie złe słowa, jawne potwarze i bluźnierstwa, mogą być człowiekowi odpuszczone?…”
„Zbawiciel powiedział, że tak. Z tym jednak, iż dotyczy to ludzi, którzy dopuścili się takiego bluźnierstwa nie będąc świadomi, co mówią i czynią…”
„W jakim stanie musi być człowiek, aby nie wiedzieć, jak straszne jest takie zachowanie i takie słowa?…
„Są to przede wszystkim ofiary ateistycznego humanizmu, a także religii, która głosi nauki przeciwne Pismu Świętemu, zaś jej funkcjonariusze dają prostaczkom fatalny przykład… Wokół pełno jest ludzi, którzy nie znają Boga Biblii, nigdy wcześniej się z Nim nie spotkali i nie mają z Nim żywej relacji… Przy czym wielu ludzi bezmyślnie powtarza to, co mówią inni, nie ważąc słów… Na szczęście także takie osoby, jeśli zetkną się z Pismem Świętym i przeżyją osobiste spotkanie ze Stwórcą i Zbawicielem, jeśli uwierzą, wyznają swój grzech odwrócą się od niego, zostają oczyszczone w krwi Jezusa Chrystusa i stają dziećmi Bożymi!
„Co zatem jest tutaj czynnikiem decydującym?”
„Z analiz biblijnych wypowiedzi na ten temat wynika, że czynnikiem decydującym jest tutaj świadomość.
„To znaczy?…”
„Przed chwilą mówiłem o ludziach, którzy – pozbawieni prawdziwej wiedzy o Bogu i Jego woli – żyli z dala od Niego. Był to czas, gdy bluźnili Jego Imię i popełniali liczne grzechy… Kiedy jednak niektórzy zbliżyli się do Niego i poddali swój umysł pod wpływ Ducha Bożego, zmienili swoje myślenie i uwierzyli – ich postawa i postępowanie zmieniły się diametralnie;

Tak, czynnikiem decydującym jest świadomość.

Większość chrześcijan, którzy dziś nie rozumieją, lub źle rozumieją Pismo Święte, i w konsekwencji lekceważą Boże zasady życia i zbawienia, czyni to nieświadomie. Tak naprawdę, oni nie poznali jeszcze prawdziwego Boga i nie nawrócili się korzystając z wpływu Ducha Świętego – bo to przecież Duch Święty doprowadza do pełni prawdy (Jan 16,13). Dlatego – jeśli nieświadomie sprzeciwiają się Bogu i Jego Prawdzie – to może im być odpuszczone.

Ale przychodzi czas, gdy ludzie ci dowiadują się o prawdziwym Bogu, są naprawdę dotknięci Jego wpływem i mocą, mają wyraźnie objawioną Prawdę Bożą, a przy nawróceniu otrzymują Ducha Świętego. I jeśli zdarzy się, że potem odrzucają Boga z pełną, świadomą wiedzą tego, co czynią, i jeśli dobrowolnie bluźnią przeciwko Duchowi Świętemu, który ich doprowadził do pełni Prawdy (Jan 16,13) – ich grzech nie może być odpuszczony:

„Bo jeśli, otrzymawszy poznanie prawdy, rozmyślnie grzeszymy, nie ma już dla nas ofiary za grzechy. Lecz tylko straszliwe oczekiwanie sądu i żar ognia, który strawi przeciwników” (Hbr 10,26.27 BG);
„Jest bowiem rzeczą niemożliwą, żeby tych – którzy raz zostali oświeceni i zakosztowali daru niebiańskiego, i stali się uczestnikami Ducha Świętego, i zakosztowali Słowa Bożego, że jest dobre, oraz cudownych mocy wieku przyszłego – gdy odpadli, powtórnie odnowić i przywieść do pokuty…” (Hbr 6,4-6)…”

Dlaczego nie ma odpuszczenia dla takich ludzi?

Mówiąc najprościej dlatego, że oni ODRZUCILI WPŁYW DUCHA i ZNIECZULILI SWE SERCA NA JEGO DZIAŁANIE – a blokada ta czyni niemożliwym wyznanie grzechu i w konsekwencji jego odpuszczenie! Ten, kto bluźni przeciwko Duchowi Świętemu, świadomie odrzuca Prawdę Bożą, świadomie przeciwstawia się wpływowi Ducha Świętego i walczy z nim – a nie tylko wypowiada się przeciw fałszywemu obrazowi Boga, jaki od kogoś przejął.

Aby uchwycić istotę tego grzechu,

K.J.1) odwołuje się do spotkania Natanaela z Jezusem Chrystusem, opisanego w ewangelii wg Jana 1,45-49:

„Filip spotkał Natanaela i rzekł do niego: Znaleźliśmy tego, o którym pisał z zakonie Mojżesz, a także prorocy, Jezusa, syna Józefa z Nazaretu. Wtedy Natanael rzekł do niego: Czy z Nazaretu może być coś dobrego? Filip na to: Pójdź i zobacz! A gdy Jezus ujrzał Natanaela, rzekł do niego: Oto prawdziwy Izraelita, w którym nie ma fałszu. Rzecze mu Natanael: Skąd mnie znasz? Odpowiedział mu Jezus i rzekł; Zanim cię Filip zawołał, widziałem cię, gdy byłeś pod drzewem figowym. Odpowiedział mu Natanael: Mistrzu, Ty jesteś Synem Bożym, Ty jesteś królem Izraela”

Nie znając Jezusa, Natanael wypowiedział się o Nim niepochlebnie, sugerując się złą sławą mieszkańców Nazaretu.

– Ten grzech przeciwko „Synowi Człowieczemu” został mu odpuszczony.

Gdy jednak, dzięki działaniu Ducha Świętego odkrył prawdę o Nim, wyznał Go Synem Bożym i Królem Izraela!

– Ale co by się stało, gdyby odwrócił się od tej prawdy i złorzeczył Jezusowi? – Oczywiście, byłby winien bluźnierstwa przeciwko Duchowi Świętemu!

O nas też czasami ludzie uprzedzeni wypowiadają złe opinie i mówią różne niepochlebne słowa; gdy jednak poznają nas osobiście, wówczas zmieniają zdanie i mówią coś innego.

– Inaczej byłoby, gdyby – mimo przeświadczenia, iż nie mają racji – dalej zajmowali wrogie stanowisko, bo wtedy grzeszyliby w sposób świadomy i dobrowolny. I to nie byłoby im przebaczone!

Zdaniem trynitarzy, Duch Święty jest osobą (trzecią osobą Trójcy),

a zaprzeczanie jego osobowości – to grzech i bluźnierstwo przeciwko Duchowi Świętemu! Tak właśnie oni nauczają. W ten sposób – świadomie, lub nie – kreują Ducha Świętego na NAJWYŻSZĄ spośród osób Trójcy!… Tymczasem oni sami akcentują najwyższą pozycję Boga Ojca…! Jak więc wygląda rzeczywistość?! Kto zatem i w jaki sposób popełnia grzech przeciwko Duchowi Świętemu?

Podkreślmy to jeszcze raz: Nauka, że Duch Święty jest osobą, prowadzi do przyjęcia, iż jest on osobą wyższą od Boga Ojca i od Pana Jezusa Chrystusa! A więc Najwyższą!